να σας καψουρέψω λίγο;

ο τρούλος του Αγίου Νικολάου Ερμουπόλεως, στο σούρουπο

την αρχόντισσα δε θα τη δεις ποτέ άσχημη.

ούτε καν μέτρια ή αδιάφορη.

είναι χειμώνα – καλοκαίρι γεμάτη ομορφιές.

κι αν πας τέτοια εποχή, που ’ναι ακόμα ήσυχα,

δε θα το μετανιώσεις!

  

μετά το μπάνιο...

όταν ο ήλιος πια πάει να δύσει...

διαλέγεις! ή που θ’ απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα στην εξοχή...

ή θα γυρίσεις πίσω, στην Ερμούπολη. θα σταματήσεις στην πλατεία για καπνό, ίσως κι ένα ξυλάκι...

μπορείς μετά να περιμένεις, να δεις ν’ ανάβουνε τα φώτα στο Νεώριο...

ή να περπατήσεις ως το τελωνείο, να την καμαρώσεις φωτισμένη από μακριά...

γυρνώντας, θα περάσεις βέβαια ξανά απ' το δημαρχείο, έργο του Τσίλλερ

μετά, απ’ το θέατρο Απόλλων, που ’ναι μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου...

κι ύστερα, θα βρεθείς έξω απ’ τον κατάφωτο Άη Νικόλα...

«υπερτερών και της εν Αθήναις Μητροπόλεως», όπως κάποτε έγραψαν γι’ αυτόν

πίσω απ' τον Άη Νικόλα, το μάτι σου σίγουρα θα σταθεί στο επιβλητικό "Σύρου Μέλαθρον", άλλοτε οικία του βιομήχανου Μπαρμπέτα, σήμερα πολυτελές ξενοδοχείο...

κι εκεί, αν δεν ξελογιαστείς με τη μικρή Βενετία...

ή αν δεν κατέβεις, με τ’ αλάτια όπως θα ’σαι, ν’ αράξεις, να χαζεύεις τα Βαπόρια φωτισμένα...

ή τη θέα, απ’ το μπαλκόνι σου...

τότε, θα κάνεις το ντουσάκι σου, για να κατηφορίσεις πάλι προς την πλατεία. η νύχτα είναι μεγάλη και στην Ερμούπολη θα βρεις ό,τι ζητάς...