5.11.13

δολοφονιών συνέχεια…


Εναλλακτικές λεζάντες για το βίντεο που ακολουθεί:

1. Μα τι ψυχρός αυτός ο δολοφόνος… ούτε επαγγελματίας! Να βρούμε κανέναν απ’ τα ΕΚΑΜ να τον ρωτήσουμε να μας πει πως νιώθουν αυτοί όταν εντοπίζουν με θερμικές κάμερες δραπέτες που απλώς περπατάνε, όπως τον Μάριο Κόλα για παράδειγμα, και τους στέλνουν στον τάφο, γαζώνοντάς τους εξ’ αποστάσεως. Τι κάνουν άραγε μετά; Θα δέχονται συγχαρητήρια από τους ανωτέρούς τους μάλλον. Και μετά; Πάνε και τρώνε; Μάλλον.

2. Μα τι πλάνο… σχεδόν κινηματογραφικό! Ούτε εξεπίτηδες να είχε μπει εκεί πέρα η κάμερα διαχείρισης της κυκλοφορίας. Δηλαδή, σε κάνει να υποθέτεις παράλογα πράγματα, πως φερ’ ειπείν κάποιος τεχνικός της παράστασης είχε προηγουμένως πει «ναι, αν σταθούν εκεί μια χαρά θα φαίνεται, μόνο ο δράστης να έρθει από δεξιά, ok 

3. Μα τι άξια αυτή η αστυνομία! Τι γρήγορα το βρήκε το καταγεγραμμένο βίντεο! Τι γρήγορα το έδωσε στη δημοσιότητα να διαμορφωθεί η κοινή γνώμη κατά πως πρέπει… Κι αν έλαχε, ας πούμε, σε κάποιον να διατάξει την κακιά την εντολή «για κανονίστε να φάτε δυο-τρεις χρυσαυγίτες!» κι ήταν άνθρωπος άξιος αυτός, πρώτον θα το έκανε ασφαλώς για το καλό της χώρας και δεύτερον δε θα διάλεγε τίποτα κακομούτσουνους, στραβοχυμένους γέρους. Όχι βέβαια! Η κοινή γνώμη (τη λέν’ κι «οργή λαού» ή αλλιώς «άνοδο της δημοτικότητας μιας πολιτικής παράταξης») σε κάθε περίπτωση συγκινείται πολύ περισσότερο όταν τα θύματα είναι νεαρά, με συμπαθητικές φατσούλες. Τι σύμπτωση πάλι όμως, ε; Διαβολική!