22.3.14

μεταμεσονύκτια λιγουρίτσα...


Τούτα ετοιμάζονται να τουμπάρουν μέσα στην κατσαρόλα που έβρασα μόλις τα μακαρόνια μου (ολικής αλέσεως, όπως πάντα). Και είναι βέβαια σκορδάκι χλωρό και μία ξερή καυτερή πιπερίτσα σε κομματάκια. Θα τα γυρίσω μερικές φορές στο ελαιόλαδο κι ύστερα θα σβήσω τη φωτιά, θα προσθέσω και τη σπαγγετίνη, θα ανακατέψω, θα πασπαλίσω με κίτρινο πικάντικο χοντροτριμμένο τυρί, θα σκεπάσω με το καπάκι, θα αφήσω λίγο ίσα να λειώσει το τυράκι και... άλλη μια αμαρτία θα προστεθεί σε όλες τις προηγούμενες. Διότι βέβαια, τέτοια ώρα το να μπουκωθείς ολήκληρη μακαρονάδα... ε, φρόνιμο δεν το λες! Ωστόσο, έγκυρη πηγή μου εκμυστηρεύτηκε προσφάτως πως αν αμαρτήσεις με κάτι που το αγαπάς πολύ, τότε λέει συγχωρείσαι.